Dikke buik

Sta je dan, in het tuincentrum met zakjes met zaadjes in je handen. Welke zou je kiezen, broccoli, boontjes of toch wat meer kruiden. Naast je staat een moeder met drie kinderen die een moestuin gaan beginnen. Een van de kinderen zit me letterlijk van boven naar beneden aan te staren. Bij mijn buik blijven haar ogen hangen en ze laat hem niet meer los. ‘Ik hou erg veel van moorkoppen’ zeg ik tegen haar. Ze schrikt, maar lacht naar me. ‘Nee, zegt een ander kind, daar groeit een baby in. Onze kleuterjuf heeft dat ook, maar die is nog maar zo klein.’ Ze laat met haar handen zien hoe klein de baby in de buik van haar juf is. Ik schat het op zo’n 16 weken. Ze weten het vast nog maar net. Zo klein was mijn buik eerst ook, totdat hij langzaamaan uit schoot naar een mega formaat. Geen klein vruchtje meer in mijn buik, maar een grote man die me allerlei kwaaltjes en pijntjes geeft. Echt, voor mij vielen, afgezien van de vermoeidheid, de eerste weken ontzettend mee, maar nu zo aan het einde ben ik het helemaal zat. Ik moet nog maar even doorzetten, want hij komt vast al bijna, maar ik kan soms niet wachten. Hij zit echt met alles in de weg. En dan vindt de kleine het ook nog eens leuk om lekker tegen mijn ribben aan te trappen en zijn billetjes erin te wroeten. Je weet op een gegeven moment niet meer hoe je nou moet gaan zitten, gaan staan of moet liggen. Mensen om me heen vinden het nog knap dat ik tot nu toe, week 38, nog hardloop. Weliswaar op mijn eigen tempo, veel lager dan voorheen en veel minder ver, maar ik moet toegeven, ik voel me net weer zoals de kinderen in het tuincentrum. Hardlopen is echt een pinut vergeleken het moeten vastmaken van je veters.

Geboorte van mijn zoon!

Vrijdag 9 mei 2014 is mijn lieve zoon geboren. Hij is gezond en groeit goed. Ik ben ontzettend blij met hem al is het af en toe wel vermoeiend.

Yoga vermindert stress tijdens zwangerschap

1mei melde de Daily Mail dat er een onderzoek is gedaan waaruit blijkt dat je door een keer in de week aan een zwangerschapsyoga les deel te nemen, je tijdens de zwangerschap minder stress ervaart en je angst voor de bevalling afneemt. Voor mij is dit goed nieuws, want ik heb gekozen voor zwangerschapsyoga. Het heeft me meer over de bevalling geleerd en met neme het luisteren naar mijn lichaam en de rust nemen. Goed naar mijn lichaam luisteren doe ik wel, maar ook echt een zijn met mijn lichaam vindt ik lastig en dat wilde ik o.a. tijdens de zwangerschapsyoga leren. Zodat ik bewust zwanger kon zijn.

Tijdens zwangerschapsyoga leer je technieken om kalm te blijven en dit zou volgens het onderzoek mede helpen om stress te verminderen. Zelfs na een les waren de vrouwen die getest waren en 22 weken zwanger waren al meer ontspannen. Ze waren zelfs meer ontspannen dan mensen die in dezelfde periode naar zwangerschapsgymnastiek gingen of die zich thuis ontspanden.

USA 2013

Omdat de baby vanaf nu elk moment kan komen, ben ik maar alvast foto's van mijn camera gaan wissen. De meeste staan al op mijn computer, maar ik kan het soms niet laten om ze dan op mijn toestel te laten staan zodat ik ze terug kan kijken wanneer ik een foto maak. Zo ook de foto's van Amerika vorig jaar. Ik ben zo blij dat ik dat nog heb gedaan voordat ik een kindje kreeg. Lekker met twee vriendinnen scheuren met een grote Jeep Liberty door Californie, Utah, Nevada en Arizona. Omdat ik zelf weer helemaal blij werd toen ik de foto's zag, heb ik er maar een aantal voor jullie bij elkaar gezet. Eerst wat van het land (ja, zelfs de taarten enz. behoren bij dit mooie land) en daarna wat selfies die ik daar met een mooie achtergrond! heb geschoten.