dinsdag 23 september 2014

De eerste zoen




Kunnen jullie je de eerste zoen met je vriend/man nog herinneren?
De eerste zoen met mijn vriend, nu 8 jaar geleden, was op een feestje. Een fout scoutingfeestje waar een aantal groepen met mensen die ik kende heen gingen. Ik wilde eerst niet gaan, maar een jongen waar mijn vriendin verliefd op was ging erheen. Mijn broertje ook en dat was onze 'smoes' om daar ook te zijn. We stonden voornamelijk bij de groep van mijn broertje. Ik kende de groep niet, maar het waren erg aardige jongens. Mijn vriendin ging al best snel met een jongen zoenen, niet eens degene waar ze een oogje op had. Tja, dat krijg je als het alcohol vloeit. Dan maakt het niet meer zoveel uit wie je zoent. En dat gold niet alleen voor mijn vriendin, maar ook voor die jongen, want zijn vrienden waren erg verbaasd dat hij aan het zoenen was met een.... meisje. Ze waren er net op een vreemde manier achter gekomen dat hun vriend op mannen valt. Tja, hij bleek dus nog een beetje bi te zijn, maar trust me, hij is er achter gekomen wat hij het liefst heeft.
Terug naar mijn eerste zoen met mijn vriend. Want toen mijn vriendin aan het zoenen was, raakte ik in gesprek met iemand uit de groep. Ze vroeg welke jongens ik leuk vond. Ik had geen idee. Ben wat preutser en kende de jongens helemaal niet goed. Ze vertelde welke jongens leuk waren en ik raakte in gesprek met een ervan. Het was al bijna aan het einde van de avond, maar zoenen kwam er niet echt van. Mijn vriendin was het beu en riep in mijn oor "pak hem op zijn mond". Ik moest lachen en hij vroeg wat ze zei. Ik herhaalde het en ineens waren we aan het zoenen. Helaas duurde dit maar 5 minuten, toen moesten we weg, want het feestje was afgelopen. Ik mocht wel bitterballen bij hem thuis gaan eten. Dat hadden ze altijd, voor na het stappen, in huis. Nou ik werd blij gemaakt met een dooie mus. In plaats van bitterballen kreeg ik een zak chips op schoot. Ik ben op de bank blijven slapen en de volgende dag naar mijn werk gegaan.
We hebben elkaar daarna nog een paar keer kort gezien op feestjes, maar pas een jaar later is onze liefde opgebloeid.

Lees ook:
  

dinsdag 16 september 2014

Letterlijk figuurlijk zat




Toen ik zwanger was, was ik erg trots op mijn buik. Ik was niet zomaar dik, nee, er groeide iets moois in me. Iedereen mocht mijn buik zien en qua kleding probeerde ik hem ook niet te camoufleren.
Nu, 4 maanden later, zit ik nog steeds met 10 kilo extra gewicht. Ik weet dat dit erbij hoort, maar ik ben er niet blij mee. Het is zo stom, maar ik voel me totaal niet mezelf. In het begin kon ik daar nog wel mee omgaan, maar het wordt steeds moeilijker. Ik had echt niet verwacht dat ik meteen weer mijn oude figuur terug zou hebben, maar dat het zo langzaam zou gaan valt me erg tegen. Zelfs om in mijn baggy broeken te passen, kom ik 3 cm stof te kort. En ik ben er niet de enige in. Om me heen hoor ik een heleboel mensen die nog steeds 10 of meer kilo te zwaar zijn en waarbij het kindje veel ouder is.
Ik was laatst naar een feestje gegaan, thema feestje, en wile een tijgerjurkje aan doen. Twee sconden heb ik hem aan gedaan en toen ging hij meteen weer uit. Mijn buik zag je er ontzettend in. Eigenlijk sloeg het nergens op, want ik kwam op het feestje aan en daar waren een heleboel mensen die vanuit zichzelf een nog grotere buik hadden dan ik en gewoon zo'n strak truitje aan hadden. pff soms denk ik, wat doe ik moeilijk. Ik heb pas net een kind gekregen en ik moet het gewoon tijd geven.
De grote vraag is dan wel, hoe doen al die sterren dat? Ze hebben natuurlijk bakken met geld waardoor ze drie keer per dag kunnen trainen met een persanol trainer, zich kunnen hijzen in afslank ondergoed, hun kleding kunnen laten verstellen en ze zitten natuurlijk op een sapjes kuur. Dit alles kunnen ze natuurlijk allemaal doen omdat ze genoeg nanny's hebben om voor hun newborn te zorgen.
Ik weet dat Doutzen Kroes een super model heeft, met daarbij een superlichaam dat ze onwijs goed verzorgd, maar hoe krijgt ze het voor elkaar om er met de ice bucket challenge al zo dun te zijn? Voor mijn gevoel was ze net bevallen.
Wat was ik blij met Do. Eindelijk een bekend iemand die in deze tijd van size zero, ervoor utkwam dat ze 6 maanden na de bevalling nog heel wat kilo moest afvallen en haar werk op tv, waar je al dikker lijkt, weer ging beginnen. Ik had het niet zo op je Do, maar je hebt me ovegehaald om voortaan altijd naar je programma's te kijken!

Lees ook:
  

vrijdag 5 september 2014

Hij heeft hem gevonden hoor! Aandoenlijk!




Soms heb je van die ochtenden dat je veschrikt wakker wordt. Ik heb mijn kleine man nog niet gehoord, heeft hij wel gehuild of ben ik er heel erg door heen geslapen? Maar waarom hoor ik hen nu nog niet, het is al half 8?
Vorige week donderdag was het bij mij weer zover. Ik had hem nog niet gehoord en het werd toch echt wel tijd om te eten. Zachtjes deed ik de klink van zijn deur naar beneden en betrad ik voetje voor voetje zijn kamer. Daar lag hij hoor, in zijn wiegje heerlijk te duimen. Wat zag het er schattig uit! Hij had voor het eerst zijn duim gevonden en was daarmee rustig zijn zuigbehoefte aan het stillen.
Een heleboel mensen, zo ook van het consultatiebureau, want dat zag ik aan haar blik ondanks dat ze niets zei, zullen nu zeggen dat we een speentje moeten geven. Maar weet je hoe relax een duim is? Ze hebben het altijd bij de hand. Je hoeft er 's nachts je bed niet voor uit en ze kunnen het zelf vinden. Heerlijk! Alleen op een gegeven moment moet je het afleren, maar dat zien we dan wel weer. Tot nu toe ben ik alleen maar blij hiermee en ziet het er elke keer zo lief uit. Met zijn knuffeltje en zijn duimpje. Echt aandoenlijk!

Lees ook:
  

maandag 1 september 2014

Babyzwemmen

We hebben best wel geluk met onze kleine man. We leggen hem al een aantal weken om 8 uur 's avonds op bed en hij slaapt meestal tot 7 uur door. Zo komen we zelf goed aan onze nachtrust toe. Alleen uitslapen in het weekend zit er niet meer in. Dat is soms wel jammer, maar zo heb je wel wat aan je weekend. Vooral op zondag hebben we 's ochtends ons ritme erin zitten. We gaan dan met het hele gezin duiken in het zwembad bij het babyzwemmen. We hebben dit nu al drie keer gedaan en onze grote man vindt het steeds leuker. Hij heeft geen een keer gehuild, maar kijkt goed om zich heen. De eerste keer was hij zo onder de indruk van de dingen om hem heen dat hij niet door had dat zijn vader kopje onder ging. Afgelopen zondag ging het weer een stapje beter. Toen ik met een hoog geluid bubbels in het water ging blazen moest hij heel hard lachen. Het is zo leuk om te zien dat hij het steeds leuker gaat vinden.
Babyzwemmen is zeker een aanrader en het is goed om het vanaf dan door te zetten. Zo is je kind later, wanneer het gaat leren zwemmen, al watervrij (niet bang voor het water).
Het concept voor de kindjes is heel makkelijk. Voornamelijk bewegen door het water zonder kopje onder te gaan of te veel spetters en allerlei leuke kinderliedjes erbij zingen. Omdat je alleen met baby's en ouders in het water bent is het veel rustiger en kunnen ze er langzaam aan wennen.

Lees ook: